Οι ιστορίες μας από την “Έλλη”

Πώς βρέθηκαν ο Χρήστος και η ‘Ελλη εκεί; Γιατί γύρισε η κα. Βιβή και ο κος. Elie;
Τι προέκυψε από το πέρασμα από δύο παραδοσιακούς ανθρώπους, σε δύο νεοτερους που έχουν ζήσει χρόνια στο εξωτερικό αλλά αγαπούν πολύ την Ελλάδα;
Η κυρία Βιβή, ιδιοκτήτρια του εστιατορίου μας αφηγείται παλιές και νέες ιστορίες από την “Έλλη”.

Εν αρχή ήν η Έλλη, ο Χρήστος και το κτήμα στην Αγία Παρασκευή

Οι γονείς μου, η κυρα Έλλη και ο Χρήστος, είχαν μαγειρείο στον Πειραιά.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 αγόρασαν το κτήμα στην τότε αραιοκατοικημένη Αγία Παρασκευή, αυτό που αργότερα θα γινόταν το εστιατόριο της “Έλλης”.

Στην αρχή ο πατέρας μου ξεκίνησε να φτιάχνει κρασί στο υπόγειο και να ψήνει παϊδάκια στην αυλή με τους -λίγους τότε- γείτονες.
Μύριζε όλη η γειτονιά μούστο και κρασί!
Και όσο μεγάλωνε η γειτονιά και η Αγία Παρασκευή, μεγάλωνε και η παρέα του Χρήστου και της Έλλης. Και κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, άνοιξε επίσημα το εστιατόριο “η Κυρα Έλλη”.

Οι γιορτές στο υπόγειο

Στο υπόγειο της κυρά Έλλης, όταν ακόμα υπήρχαν τα βαρέλια και το κρασί φτιαχνόταν εκεί, γίνονταν χαρούμενες, μεγάλες γιορτές.
Θυμάμαι, συγκεκριμένα, την περίοδο του καρναβαλιού, η Έλλη στόλιζε το υπόγειο με φώτα και κορδέλες. Ιδιοκτήτες, γειτονιά και πελάτες περνούσαν τα βράδια τους χορεύοντας – ακόμα και πάνω στα βαρέλια!- και γελώντας.
Η μαμά Έλλη ήταν δραστήρια, χαρούμενη και τραβούσε το μαγαζί μπροστά!
Δεν μπήκε ποτέ στην κουζίνα, την οποία είχε αναλάβει αποκλειστικά ο πατέρας μου.
Και έτσι συνεχίστηκε η ζωή στο εστιατόριο της κυρά Έλλης για πολλά χρόνια ακόμα.

Από γενιά σε γενιά

Πριν περίπου 5 χρόνια,μαζί με τον σύζυγό μου Elie, επιστρέψαμε στην Ελλάδα και αναλάβαμε να δώσουμε και πάλι ζωή στην οικογενειακή επιχείρηση – αλλά όχι μόνοι!
Δίπλα μας στη διαδικασία ανακαίνισης του χώρου ήταν ο γιός μας, ο οποίος συνέβαλε πολύ με την προσωπική του αισθητική στη διαμόρφωση του χώρου. 

Όταν πήραμε την απόφαση να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, δεν πίστευα πως θα αναλάβουμε την οικογενειακή επιχείρηση, αλλά πολλές φορές το πράγμα σε πάει από μόνο του.
Θέλαμε να συνεχίσουμε όσα ξεκίνησαν οι γονείς μου, προσθέτοντας τη δική μας νότα.
Γι’ αυτό και προσπαθούμε να παντρέψουμε την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα με τη μοντέρνα γαστρονομία στα πιάτα μας. 

Η αφοσίωση και οι αναμνήσεις

Βασικό στοιχείο της δουλειάς αυτής είναι η πλήρης αφοσίωση.
Το εστιατόριο ήταν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής των γονιών μου και αργότερα έγινε μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και του Elie. Αλλά όχι μόνο!

Αγαπημένο κομμάτι της δουλειάς – για μένα – είναι όταν πελάτες επισκέπτονται το εστιατόριο και μοιράζονται μαζί μας ιστορίες από τα παιδικά τους χρόνια που επισκέπτονταν το μαγαζί όταν ήταν ακόμα στα χέρια των γονιών μου.

Βαθιά συνδεδεμένο με την ιστορία του, το εστιατόριο της Έλλης σας περιμένει να δημιουργήσετε τις δικές σας αναμνήσεις στο χώρο του.