Στην αυλή «Στης Έλλης» νιώθεις καλεσμένος σε κυριακάτικο τραπέζι

Υπήρξε μια εποχή που η Αθήνα ήταν γεμάτη αυλές. Μικρές, μεγάλες, πλακόστρωτες, κατάφυτες… όλων των ειδών! Με τα χρόνια, η Αθήνα έγινε μια τεράστια τσιμεντούπολη και οι αυλές έγιναν είδος προς εξαφάνιση.

Ευτυχώς, κάποιοι επιχειρηματίες κατάλαβαν εγκαίρως πόσο πολύτιμες ήταν. Με αγάπη και μεράκι έδωσαν σε πολλές από τις αυλές της Αθήνας μια νέα ζωή και στους κατοίκους (και επισκέπτες) της πόλης την ευκαιρία να απολαμβάνουν τις εξόδους τους σε χώρους δροσερούς, φιλόξενους και αληθινά «σπιτικούς».

Οι κρυμμένες οάσεις της Αθήνας

Η ελληνική πρωτεύουσα είναι μια μεγαλούπολη που με την πρώτη ματιά ίσως και να τρομάζει τον επισκέπτη. Όσο την εξερευνείς, όμως, τόσο ανακαλύπτεις τις απίστευτες ομορφιές της.

Στην Ελλάδα, μια χώρα με ζεστό κλίμα και εξαιρετικό φαγητό, το να απολαμβάνεις τον καφέ, το γεύμα ή το ποτό σου σε έναν υπαίθριο χώρο είναι τρόπος ζωής. Και, δε λέμε, καλές οι πλατείες και τα πεζοδρόμια, αλλά οι αυλές έχουν μια άλλη χάρη. Είναι λες και σου ανοίγουν την πόρτα σε γεγονότα και ιστορίες που εκτυλίχθηκαν εκεί που κάθεσαι τώρα εσύ πριν από πάρα πολλά χρόνια. Νιώθεις μια ιδιαίτερη ενέργεια και μια ζεστασιά που δεν μοιάζει με τίποτε άλλο.

Τα τελευταία χρόνια, οι αυλές της Αθήνας που μας προσκαλούν να περάσουμε όμορφα στην αγκαλιά τους έχουν πληθύνει. Από το κέντρο μέχρι τα προάστια, μπορεί να περπατάς αμέριμνος και ξαφνικά να βλέπεις μια πόρτα ή μια στοά που οδηγεί σε μια κρυμμένη όαση.

Μια ιστορία φιλοξενίας

Μια τέτοια όαση συναντάμε «Στης Έλλης», στην Αγία Παρασκευή. Μια υπέροχη αυλή, όπου νιώθεις σαν καλεσμένος σε κυριακάτικο τραπέζι.

Καθόλου παράξενο, αφού οι έννοιες του «καλέσματος» και του «κεράσματος» είναι γραμμένες στο «DNA» του πανέμορφου αυτού εστιατορίου. Είναι οι αγνές πρώτες ύλες από τις οποίες δημιουργήθηκε το μακρινό 1950 σ’ αυτό το κτήμα της Αγίας Παρασκευής. Εκεί, ο Χρήστος και η Έλλη έφτιαχναν το δικό τους κρασί στο υπόγειο και έψηναν παϊδάκια με τους γείτονες στην αυλή τους. Κι όσο μεγάλωνε η γειτονιά, τόσο μεγάλωνε και η παρέα.

Κάπως έτσι γεννήθηκε το εστιατόριο «Η κυρα-Έλλη» που, στα γλέντια που γίνονταν στο υπόγειο με τα κρασοβάρελα, φιλοξένησε καλοφαγάδες από όλες τις γωνιές της Αθήνας.

Η αυλή που συνδέει το χθες με το σήμερα

Σήμερα, το εστιατόριο έχει αλλάξει ελαφρώς όνομα (Στης Έλλης) και έχει ανανεωθεί τόσο εμφανισιακά, όσο και γαστρονομικά. Υπεύθυνοι γι’ αυτήν την αλλαγή είναι η κόρη του ζευγαριού, η Βιβή, ο σύζυγος και ο γιος της.

Επιστρέφοντας από το εξωτερικό, αποφάσισαν να αναζωογονήσουν την οικογενειακή επιχείρηση ξανασυστήνοντας το εστιατόριο στους Αθηναίους. Πάντρεψαν, λοιπόν, τις παραδοσιακές ελληνικές γεύσεις της κυρα-Έλλης με τη σύγχρονη κουζίνα που αγαπούν και οι ίδιοι. Ήθελαν να διατηρήσουν μια διακριτή συνέχεια και, ταυτόχρονα, να ανοιχτούν σε ένα πιο ευρύ γαστρονομικό κοινό. Το αποτέλεσμα είναι μια πανδαισία γεύσεων που αποτελείται από πιάτα οικεία με δημιουργικές πινελιές και ιδιαίτερες πρώτες ύλες.

Φυσικά, όλα αυτά τα νόστιμα συμβαίνουν στον χώρο της παλιάς φιλόξενης αυλής. Και είναι τόσο ευχάριστη η αύρα της που θέλεις να ευχαριστήσεις προσωπικά τους ιδιοκτήτες που αξιοποίησαν με αυτόν τον υπέροχο τρόπο την τόσο ιδιαίτερη κληρονομιά τους.